Twee keer eenzaamheid

In de trein, anderhalf jaar geleden, las ik in een gratis krant een verhaal over een man die in grote eenzaamheid was gestorven. Hij heette Willy, was Nederlander en 58 jaar oud. Hij ging naar Colombia om te trouwen met de liefde van zijn leven. Willy had haar op het internet ontmoet, en zou haar in het plaatsje Plato voor het eerst in het echt zien. Maar de vrouw kwam niet opdagen. Willy bleef wachten en wachten, elke dag in hetzelfde café, waar hij sigaretten rookte en bier dronk, maar niets at. Hij bleef alleen. Op een dag kreeg hij diarree en ging hij overgeven. Drie dagen later vond de manager van het hotel hem dood op zijn hotelkamer.

Ik moest aan het verhaal denken nadat een collega, die filosofie geeft aan volwassenen, een verhaal vertelde over één van zijn cursisten. Ze moesten vertellen over het meest gelukkige moment van hun leven. Het meest gelukkige moment van een vrouw vond plaats tijdens een afspraak met iemand die ze via een datingsite had ontmoet. Waarom? De man kwam niet opdagen.

Geert Wilders

Vandaag schreef ik op Facebook een reactie op Geert Wilders' bezoek aan Engeland. Hij noemt premier Erdogan van Turkije een freak, en raaskalt wat verder. 'Is hij altijd zo?', vroeg een verslaggever van CNN aan een Nederlandse journalist. De gedachten in mijn reactie zijn misschien niet origineel, maar ik denk dat ze niet vaak genoeg gezegd kunnen worden. Iedereen moet weten wat voor abjecte ideeën hij aanhangt. Voor het nieuwsbericht waarop ik reageerde klik hier.

"Ik blijf het zo bizar vinden... dat er naar hem geluisterd wordt, omdat iets aan het "Marrokaanse tuig" doet of iets dergelijks. Bestaat Nederland dan echt uit een verzameling verongelijkte debielen met een te grote mond ten opzichte van hun herseninhoud? In de knieën schieten, deporteren, die hap met hun fascistische boek, terug naar hun eigen land dat wordt geregeerd door een totale freak. We werken hen met stadscommando's onze wijken uit, en verbieden hun vrouwen nog langer hoofddoekjes te dragen, op straffe van... Hoe kan je ook maar overwegen om iemand die zulke dingen zegt als politicus - en leider van mogelijk de grootste partij - serieus te nemen. Is hij altijd zo? Hij wordt steeds radicaler. Maar soms lijkt hij wat minder te raaskallen. Dan zegt hij iets aardigs over homo's of maakt hij een theoretisch punt over beschavingen - en dan gaan anderen daar serieus op in en zeggen dan dat hij wel een serieus probleem aansnijdt, alleen geen oplossingen biedt. Wat nou 'serieuze problemen aansnijden'? Als ik zeg dat alle Nederlandse vrouwen hoeren zijn, benoem ik dan het probleem van de prostitutie? Of als ik zeg in de wereld niemand kan lezen en schrijven, benoem ik dan het probleem van het analfabetisme? Is hij altijd zo? Helaas niet. Hij is erger. Soms wordt hij serieus genomen."