Interview

Afgelopen dinsdag stond er in de Volkskrant een interview dat ik pas vandaag las. De pastoor Cor Mennen mocht er vrijelijk zijn bizarre opvattingen geven over de toestand van het land: we bevinden ons in een tijdperk van groot moreel verval, vergelijkbaar met de tijd waarin het Romeinse Rijk ten einde liep, waarin men slechts bezig is met het bevredigen van lusten. Herhaaldelijk noemt hij homoseksualiteit als de oorzaak van alle ellende, dat hij gelijk stelt met pedoseksualiteit: 'Een pedoseksueel kan ook niet zeggen: ik ben zo geschapen, dus ik mag het doen.'

Behalve de homoseksualiteit komt ook van buiten een grote bedreiging: de islam. Wat dat is een oorlogszuchtige godsdienst. Het enige wat ons kan redden is het christendom, die hoeder van waarden, met zijn volgers die naar waarheid zoeken.

Het onsamenhangende verhaal is bijna grappig om te lezen, ware het niet dat er daadwerkelijk mensen naar zo'n man luisteren. Aan het interview viel op hoe weinig weerwoord de interviewer gaf. Misschien is dat wel goed: pas zo komen we erachter wat de man werkelijk denkt. Aan de andere kant: het interview roept meer vragen op, dan dat ze beantwoordt - ik wil weten hoe de pastoor op kritiek reageert.

Lente

Er is niets mooier dan de vroege lente op de parkeerplaats van een winkelcentrum in Diemen. De zon doet zijn best, maar de wind is nog koud en tussen de auto's staat een viskraam. Ik bestel een portie kibbeling met ravigotsaus, en ga op een bankje zitten. Een gezin met peroxide-blond haar en lichte trainingskleding loopt langs, een bestelauto komt aanrijden met twee negers voorin en de tekst 'Rise for Jesus Ministries' in zwarte letters op de zijkant. Op een steenworp staat een patatkraam, waar je Glenns Versgebakken Patatten kunt kopen - alsof de persoonlijke draai een garantie is voor de kwaliteit van het product. Uit een mobile telefoon jengelt de Hongaarse Dans van Brahms. De vis is op. Ik ga snel weg, voordat ik door de ziekte van Stendhal word overvallen.